Innskráning ritstjóra |
Grupoj
Ĉio (316)
Ĉina (1)
Ampoemoj (8)
Angla (1)
Ĉina (2)
Edda poemoj (6)
Esperanto originala (17)
Finna (3)
Franca (11)
germana (14)
Greka (1)
Hispana (6)
Hungara (6)
Islanda (182)
Itala (1)
Kroata (5)
Latina (4)
Naturaj poemoj (2)
Norvega (5)
Pola (6)
Proza poemo (1)
Psalmoj (1)
Rusa (7)
Skota (1)
Manoj kaj vortoj 23Dudektria poemo: Urboj kaj bordojSekcio:Manoj kaj vortoj
Unua verso:Urboj akceptis vin per plenaj brakumoj . . .
Aŭtoro:Sigfús Daðason
Tradukanto:Baldur Ragnarsson
Proks. dato:≈ 2000–2025
Dato:1959
Grupo:Islanda
Urboj akceptis vin per plenaj brakumoj
nutristinoj patrinoj dolĉe =""> longe puraj fero kaj la tero malvarmaj malfermiĝis glutis vin elsputis vin tutan komence vi kredis vin libera malligita sed senprokraste metis krakantaj minutoj katenon sur vian piedon. Ligita al la rapido vi havis unu deziron sekretan kaj silentan: ĉiam daŭrigi vendi vin al surfaca plezuro kiu ĉiam perdas tion kio estas kaj ne postrigardas turnas vivon en morton morton en vivon kaj omaĝas venkon en malvenkon ĉiam moviĝas for ja for. Sed sagacaj kunvojaĝantoj dormpezaj okuloj kaj spionmankaj ligis vian duonon al sia mondo venonta urbo: kaj almozuloj putinoj kaj ŝtelistoj kaj nebulo kaj fetoro kaj densa homamaso malfrutage kiu potenca ĉirrkaŭfermas vin kaj donas al vi absolvon kaj logas kaj portas pardonon kaj instigon: Ekstaru kaj levu ŝarĝon sur viajn ŝultrojn kaj vidu ="">kaj la urbo akceptas vin per varmaj brilantaj brakoj. |