Manoj kaj vortoj 17

Liveraŭtisto kiu staris apud sia aŭto ieloke ne malproksime de Piccadilly Circus turnis sin al mi kaj demandis min pri direkto tie en la proksimaĵo. Bedaŭrinde mi estas fremdulo ĉi tie . . . mi ne memoras precize kie tio estis sed al mi subite estis klare ke la strato estis alie malplena kio estis stranga. Mi ne memoras kiel tiel okazis ke mi staris en la valo, ĉe la plej interne lokita farmbieno. . . sub krutaj montoj, kaj la vojo suden iris tra la hejmkampo . . . nek kiam tio okazis, la milito probable jam komenciĝis. Mi havis tie vivlongan vesperon kaj rigardis la famajn vojlaboristojn , pri precize junan viron kaj virinon kiuj alvenis ciklante kun tre juna infano de la tendoj kaj akceptis kafon . . . mi pensis ke la infano estas tre rompebla, sed ĝi dormis. Mi estis donita loko por dormi en malgranda ĉambro kie staris libroŝranko kun vitra pordo, kaj ili intencis iri suden la postan maternon. Ankaŭ tiam estis aŭtuno.