Minaco en dezerto

Rajdon, rajdon kaj ni akcelu pelon,
suno paŭzas post la Aglorok’,
spertas febla kuraĝo ekŝancelon
je galop’ tra tia nigra lok’.
Gvidu Di’ ĉevalon dum kur’,
ke mi estu jam je la celo nur.

Jen la! Jen! Subite vulpo sanga
krias eĥe en sovaĝa kur’,
aŭ ĉu vokis ia voĉo stranga,
minacanta kontraŭ rokomur’?
Eble estas kri’ de eksterleĝul’
ŝtelpelanta ŝafojn sen kalkul’.

Rajdon, rajdon kaj ni akcelu pelon.
Ŝultropinton kovras noktvual’,
elfreĝino jam ensidas selon,
ŝin renkonti estus ja fatal’,
preta don’ plej bona la ĉeval’,
ke estu mi jam nun en la Kaproval’.