Grupoj

Ĉi-flanke de Pisa penadis la plugbovoj en la sunvarmo. Estis granda ripozo kaj neforgesebla graco halti en la herbeja verdaĵo kaj poste iri en la malvarmetan preĝejon. Kelkaj malbone razitaj pastroj estis servantaj Dion. Mi ekmemoris ke mi ne eniris preĝejon dum dek jaroj. Ili fumigis incenson, kaj mi ne scias kio okazis al mi aŭ ĉu trompis min miaj okuloj, sed mi ne povis pli bone vidi ol ke unu el la pastroj ne montris konsidereblan seriozon ĉe tiu okupo. Sed mi staris preskaŭ meze en la preĝejo apud unu el la kolonoj. Grupo de turistoj, plej multaj armitaj per plej perfektaj fotiloj, prenis pozicion antaŭ laĥorejo; ili sekvis la eventon kun fervoro de cirkospektantoj. Ni ne havis tempon atendi la procesion ĉar la vagono daŭrigos la veturon dek minutojn post la kvara. Ho eksterordinara kadro de ruina mondo, ho rompitaj ligoj, ho senindulga tempo.