Innskráning ritstjóra |
Grupoj
Ĉio (316)
Ĉina (1)
Ampoemoj (8)
Angla (1)
Ĉina (2)
Edda poemoj (6)
Esperanto originala (17)
Finna (3)
Franca (11)
germana (14)
Greka (1)
Hispana (6)
Hungara (6)
Islanda (182)
Itala (1)
Kroata (5)
Latina (4)
Naturaj poemoj (2)
Norvega (5)
Pola (6)
Proza poemo (1)
Psalmoj (1)
Rusa (7)
Skota (1)
Manoj kaj vortoj 11Manoj kaj vortoj - Dekunua poemoSekcio:Manoj kaj vortoj
Unua verso:Ĉu Vi ne plenumis viajn grandfarojn en malforteco?
Aŭtoro:Sigfús Daðason
Tradukanto:Baldur Ragnarsson
Proks. dato:≈ 1950–1960
Dato:1959
Grupo:Islanda
. . . vi havas kelkan potencon, kaj observismian vorton, kaj ne malkonfesis mian nomon.Apokalipso 3., 8. Vidu: Thomas Mann, Die Einstehungdes doktor Faustus, XI, kaj passim. Ĉu Vi ne plenumis viajn grandfarojn en malforteco? (kaj kombinis la nekredeblan venkon el nenombreblaj tagoj de teruraj duboj pri Via forto Via celo Via vivo.) La tutan tempon Vi devis lukti kontraŭ dio aŭ kontraŭ diablo: de kie Vi ekhavis instigon de kie Vi ekhavis la sanktan fajron? Kiom longan tagon Vi imagis certan malvenkon sed tamen Vi daŭrigis la malsuspektan batalon kiel honoro pro plej alta venko esperojn Viajn perdinte. Voĉon Vi ekhavis ne por superregi la bruon de furiozaj maŝinoj de uraganoj de la Via sangofluo sed Via voĉo havis la plej mallaŭtan sonon. Ĉar por Vi estis nur intencite paroli mallaŭte sen atento ĉu indulojn atingos Viaj vortoj montrantaj kunsenton universalan dum regis petolado. Ĉie estis signate al Vi kliniĝi antaŭ la juĝo* la samtempo ŝajne metos montojn sur vian vojon la pasinta tempo plenigos Vian domon per cindro. Tiam leviĝos el la dubo sekureco vivo kaj certeco kaj efemeraj tagoj portos malefemerajn fruktojn kaj amo kaj via fido lumos, sonos la fortaj vortoj. |