Popolkanto

Mi volas kun vi amikiĝi,
kunvivi, neniam disiĝi,
ĝis monto solviĝos je sindro.
Sekiĝos la akv’ en rivero,
fulmtondros rulbrue en vintro,
kaj falos la neĝ’ en somero,
kuniĝos ĉielo kun ter’:
Nur tiam finiĝos por ni la afer’.