Manoj kaj vortoj 2

Vortoj

mi diras ĉiam pli malmultaj vortojn

mi ankaŭ delonge suspektas ilian valoron.
La gloro de la homo ili diras
ne konciante ke vortoj estas altekostaj
nek per kio ili povas pagi.

Baldaŭ ekmallumos
sed cetere ni scias ne multon
vidu; la belaj vizaĝoj
la multkoloraj suferantaj vizaĝoj preterpasas
preterpasas kaj malaperas

laj afektulinoj tie kaj tie
okupitaj je plilongigo de tagnokto
(por ke ni ne ĉesigu niajn klopodojn
serĉadi lingvon kemie puran
por uzi sekrete.)

Ne, ni jus parolis miakrede pri vortoj
por iuj ili estas tre cedemaj laŭdire —
ili kaptas faskojn da vortoj apud sia vojo
kaj parolas — tion mi ankoraŭ ne povas kompreni.

Sed kiel ajn mi volas peti homojn
trakti vortojn kun zorgemo
ili povas eksplodi
kaj tamen alia estas pli danĝera
la pulvo povas malsekiĝi.

Fronte al tiu problemo mi delonge sentis timegon
kaj cetere ni tre malmulte scias
krom tio ke baldaŭ ekmallumos —

nova luno
nova glaso da vino
novissima verba.