Lulkanto (Dormu, dormu, etknabin’)

Dormu dormu, etknabin’,
dum la nokta vento.
Hom’ en lito kaŝu sin,
blov’ ne povos trovi vin
kun ruza bruo de abisma fendo.

Dormu dormu, etulin’,
eĉ se bruo tiras.
Se mallumo vokas vin,
vi ne timu, fidu min.
Homoj vivas, amas kaj sopiras.

Dormu dormu, karulin’,
dormu en trankvilo.
Dum la nokt’ etendas sin
mia amo gardos vin.
Dormu dormu ĝis matena brilo.