Grupoj

Tiu poemo aperis islandlingve en la revuo Melkorka, 16. árgangur 1960.
3. tölublað (01.12. 1960).
La nomo de la poemo kaj ĝiaj du unuaj versoj en la islanda:

> Sonargæla

> Sé ég í hug mér,
> sé i augu þin,

Pensante mi vidas
viajn okulojn,
vian maneton,
panja karulo.
Via manplato,
varma, vivanta,
mian vizaĝon
karesas senkaŝe.

Scias mi ĉie
en ĉiuj mondpartoj
karesi patrinon
junaj manoj:
brunaj kaj flavaj,
nigraj kaj blankaj,
varmaj, vivantaj
manoj homaraj.

Ŝvelas en brusto
ĝem’ de milionoj,
ĉie la sama
en ĉiuj mondpartoj:
kio atendas
blankajn kaj nigrajn,
varmajn, vivantajn
manojn homarajn?

Ĝuu la vivon
blankaj kaj nigraj,
varmaj, vivantaj
manoj homaraj.
Pensante mi vidas
vian* manetojn,
fingrojn flekseblajn,
molan manplaton.

Kisas mi amon
en vian manplaton,
dolĉan kareson
en junajn fingrojn.
Forton kaj mildon
maneto homara
akiru kaj portu
lumon al mondo.