Grupoj

Tiu poemo en traduko de Stefán Sigurðsson unue aperis en Voĉo de Islando, 2, 1959, je la nomo „Sorĉludado“.
Nomo kaj komenco de la poemo en la islanda:

> Rúnaslagur

> Hemingur reið með hömrum fram,
> haglega strengir gjalla

Rajdis Hemingo laŭ la rok’.
Sonas la kordoj hele.
Nimfo en herboriĉa lok’
harpon ŝi ludis bele.
Kordojn ŝi frapas sorĉe.

Kaŭzis unua frap’ de ŝi:
vere ravita bruto
plu ne paŝtiĝi emis ĝi,
ne laŭ natur’ konduto.
Kordojn ŝi frapas sorĉe.

Kaŭzis la dua frap’ de ŝi:
povis la birdoaro
ne la flugilojn movi pli
nek super land’ nek maro.
Kordojn ŝi frapas sorĉe.

Kaŭzis la tria frap’ de ŝi:
fiŝoj ja tuj en vero
naĝi forgesis, kredu vi,
mare kaj en rivero.
Kordojn ŝi frapas sorĉe.

Floroj ekvivis kaj foli’,
roko ruĝbrilis bele.
Spronis rajdant’ ĉevalon pli
pele de sorĉ’ kruele.
Kordojn ŝi frapas sorĉe.

Valon lumigis fajr’ sur mont’,
brilis juveltrezoro,
nimfa aperis hejma front’
nur el kristal’ kaj oro.
Kordojn ŝi frapas sorĉe.

Spronis Hemingo je la fin’,
faŭken ĉevalon pelis,
ridis abisme titanin’,
lumo fantoma helis.
Kordojn ŝi frapas sorĉe.