Innskráning ritstjóra |
Grupoj
Ĉio (316)
Ĉina (1)
Ampoemoj (8)
Angla (1)
Ĉina (2)
Edda poemoj (6)
Esperanto originala (17)
Finna (3)
Franca (11)
germana (14)
Greka (1)
Hispana (6)
Hungara (6)
Islanda (182)
Itala (1)
Kroata (5)
Latina (4)
Naturaj poemoj (2)
Norvega (5)
Pola (6)
Proza poemo (1)
Psalmoj (1)
Rusa (7)
Skota (1)
Soneto al mia patrino B. Heine laŭnaske van Geldern.Unua verso:En vanta fol' mi min de vi forŝiris
Aŭtoro:Heine, Heinrich
Tradukanto:Kalman Kalocsay
Fonto:Kantoj kaj romancoj. paĝo(j)45
Proks. dato:≈ 1950
Dato:1821
Grupo:germana
Klarigoj
La poemo estas verkita en printempo 1821, post la fianĉiniĝo de Amalia.
1. En vanta fol’ mi min de vi forŝiris,por iri ĝis la fin’ tra l’ mondo fremda. La amon volis min anim’ pretenda, amplene amon braki mi deziris.
2. La stratojn amoserĉe mi trairiskaj antaŭ ĉiu pord’ per voĉo plenda pri am-almoz’ mi petis, man-etenda, sed nur malamon ridan mi akiris.
3. Mi ĉiam por la amo vagis, ĉiampor amo, sed mi trovis ĝin neniam, reiris hejmen triste kun korlamo.
4. Sed jen, nun vi min tie kontraŭvenis!Aĥ, naĝe en okuloj viaj, jenis la longe serĉegata dolĉa amo. |