Kanto de studentoj (lat. Gaudeamus igitur)

Ĝoju, ĝoju, ni kolegoj,
dum ni junaj estas!
Post plezura estanteco,
post malgaja maljuneco
> Sole tero restas.

Vivo estas tre mallonga,
kuras ne tenate,
kaj subite morto venos
kaj rapide ĉiun prenos,
> ĉiun senkompate.

Kie niaj antaŭuloj
en la mondo sidas?
Iru al la superuloj,
serĉu ilin ĉe l’ subuloj –
> kiu ilin vidas?

Vivu la akademio
kaj la profesoroj.
Vivu longe kaj en sano
ĉiu akademiano,
> vivu sen doloroj!

Vivu, floru nia regno
kaj regnestro nia!
kaj amikoj mecenataj,
protegantoj estimataj
> de l’ akademio.

Vivu ĉiuj la knabinoj
belaj kaj hontemaj!
Vivu ankaŭ la virinoj,
amikinoj kaj mastrinoj,
> bonaj laboremaj.

Mortu, mortu, malgajeco,
mortu la doloro!
Mortu ĉiu intriganto,
kaj malamon konservanto
> longe en la koro.