Grupoj

(La poemo unue aperis ĉe Þorsteinn Þorsteinsson en Kennslubók í Esperanto, 1909, kaj poste ĉe Magnús Jónsson frá Skógi, Kennslubók í Esperanto, 1957, p. 64, kaj ankaŭ en Kongresa Libro, 62a UK, 1977, kaj en Paco, junio 1954, n-ro 6(8).)
Nomo kaj komenco de la poemo en la islanda:

Landslag

Heyrið vella á heiðum hveri,
heyrið álftir syngja í veri

La islanda kanto

Aŭdu la ŝpruc-fontojn varmajn,
aŭdu cignajn kantojn ĉarmajn:
jen l’islanda kant’;
aŭ riverojn fort-fluantajn
aŭ kaskadojn faladantajn:
jen l’islanda kant’.

Aŭ l’insulan bird-kantadon
kaj la kavan resonadon:
jen l’islanda kant’.
Aŭdu tondron de l’ondego
aŭ la muĝon de l’ventego:
jen l’islanda kant’.

Ĉiam en animo via
vivas ankaŭ kanto tia
– la islanda kant’.
Kaj en via propra koro
en la ĝojo kaj doloro
sonas tiu kant’.