Printempo

Lumas mondo fajre bele,
forte fluas, ridas viv’,
somertago brile hela
kante plenas en aktiv’.
Sun-anĝeloj flirte soras,
vibras sankta vivo-sent’,
somer-ĝoje cignoj ĥoras
super lag’ en suda vent’.

Super montoj alte helas
glor’ ĉiela, sen vual’,
milda blovo disen pelas
la nebulon el la val’.
Nun maldormi indas vere,
nur ekzisti kun dezir’,
vidi cignojn supertere
ŝvebi nutre por inspir’.

Mi eltrinkas pacon montan,
plenas glas’ de suna or’,
trinkas ĝoje luman fonton
rokorande roza flor’.
Belan vaston jen vizie
vidas mi trans monta blu’,
nun maldormi indas plie,
vivi nur kun tia ĝu’.