Poetika retejo
| Innskráning ritstjóra |
Grupoj
Ĉio (316)
Ĉina (1)
Ampoemoj (8)
Angla (1)
Ĉina (2)
Edda poemoj (6)
Esperanto originala (17)
Finna (3)
Franca (11)
germana (14)
Greka (1)
Hispana (6)
Hungara (6)
Islanda (182)
Itala (1)
Kroata (5)
Latina (4)
Naturaj poemoj (2)
Norvega (5)
Pola (6)
Proza poemo (1)
Psalmoj (1)
Rusa (7)
Skota (1)
Antaŭdiro de Gripir (Grípisspá)Unua verso:„Kiu havas loĝon / en tiuj domoj?
Aŭtoro:Aŭtoro nekonata
Tradukanto:Baldur Ragnarsson
paĝo(j)145–138
Proks. dato:≈ 2000–2025
Klarigoj
Antaŭdiro de Gripir estas aŭguro pri la vivo de Sigurd, filo de Sigmund, filo de Volsung, kaj estas samtempe ia supervido de lia vivo. Sigurd vizitas sian onklon Gripir por informiĝi pri sia estonteco. Gripir respondas liajn demandojn kaj antaŭdiras, ke li venĝos sian patron, mortigas la drakon Fafnir kaj Regin, ekhavas la fatalan ortrezoron, vizitas reĝon Gjuki, renkontas la valkirion Sigurdrifa / Brynhild kaj vizitas ŝian edukpatron Heimir. Post tio Gripir malemas daŭrigi siajn antaŭdirojn, sed Sigurd insistas pri la daŭrigo, MEIRA ↲
Gripir nomiĝis filo de Eylimi kaj frato de Hjordis. Li regis super popoloj kaj estis la plej saĝa inter homoj kaj havis povon de antaŭvido. Sigurd rajdis sola kaj venis al la halo de Gripir. Sigurd estis facile rekonebla. Li renkontis homon ekster la domo kaj lin alparolis. Tiu nomiĝis Geitir.
Sigurd salutis lin kaj demandis:
1. „Kiu havas loĝonen tiuj domoj? Kiel tiun reĝon nomas homoj?“ Geitir diris: „Gripir nomiĝas reganto de homoj, kiu firman teron kaj popolon regas.“ Sigurd diris:
2. „Ĉu estas hejmela saĝa reĝo? Ĉu kun mi parolus tiu gravulo? Konverson bezonas homo fremda, volas mi baldaŭ renkonti Gripir.“ Geitir diris:
3. „Tion al Geitirla reĝo ja demandos, kiu estas la petanto de lia parolo.“ Sigurd diris: „Sigurd mi nomiĝas, filo de Sigmund, kaj estis Hjordis mia patrino.“
4. Iris tiam Geitirpor raporti al Gripir: „Alvenis fremdulo kaj atendas ĉeporde, distinge supera laŭ sia aspekto, deziras li havi kun vi parolon.“
5. Iris el haloreganto de homoj kaj bone salutis princon alvenintan: „Bonvenon, Sigurd, indus, ke pli frue, sed vi, Geitir, zorgu pri Grani*.“
6. Ili paroliskaj multon diskutis, kiam sin renkontis tiuj saĝaculoj. Sigurd diris: „Diru al mi, onklo, se vi tion scias: Kiel sin disvolvos la vivo de Sigurd?“ Gripir diris:
7. „Merita vi estosplej el ĉiuj homoj, kaj plej alten levita el ĉiuj reĝoj, donema je oro, malema je fuĝo, aspekte elstara kaj saĝa pri vortoj.“ Sigurd diris:
8. „Diru, saĝulo,kaj tiam pli klare ol mi demandas, se vi scias profeti: Kio la unua okazos bonfortuna, kiam mi jam estos for el via halo?“ Gripir diris:
9. „Unue, princo,vi venĝos vian patron kaj reĝon Eylimi* por suferojn kompensi, kaj tiujn fortajn filojn de Hunding vi ĉiujn faligos kaj venkon ĝuos.“ Sigurd diris:
10. „Diru al mi, reĝo,parenco nobla, saĝacavorte, ĉar ni sincere parolas: Ĉu vi antaŭvidas grandfarojn de Sigurd, kiuj plej alte iras sub la vasta ĉielo?“ Gripir diris:
11. „Sola vi mortigosla glimbrilan monstron, avida kiu kuŝas sur Gnita-monto; al ili ambaŭ, Regin kaj Fafnir, vi perdigos la vivon, vere mi parolas.“ Sigurd diris:
12. „Riĉaĵoj abundasse mi tiel sukcesos en bravaj bataloj, kiel vi profetas. Etendu viajn pensojn kaj plion parolu: kiel plue evoluos mia vivirado?“ Gripir diris:
13. „Vi eltrovoskuŝejon de Fafnir kaj el ĝi prenos riĉaĵon belan, per oro vi ŝarĝos la dorson de Grani, kaj al Gjuki rajdos, vi, la batalfama.“ Sigurd diris:
14. „Plion vi profetukonfido-parole, reĝo aŭgurpova, por mia informo. Ĉe Gjuki mi gastos, kaj de tie iros, kion pli diri pri vivopaso?“ Gripir diris:
15. „Dormas sur montoreĝfilino, hela en kiraso post la morto de Helgi, vi tratranĉos ŝian kirason per tiu glavo, kiu mortigis Fafnir.“ Sigurd diris:
16. „Tranĉita la kiraso,vekiĝas virino el dormo profunda kaj ekparolas. Kion ŝi deziros diri al Sigurd, bonaŭguran por vivo de reĝo?“ Gripir diris:
17. „Al vi potencaŝi runojn instruos, kiujn ekhavi ĉiuj dezirus, povon paroli ĉies lingvon, kaj la arton kuraci; kaj prosperu, reĝo.“ Sigurd diris:
18. „Jen fino de tio,scioj jam lernitaj, preta mi estas de tie forrajdi, pensojn tamen gvidu al pliaj foroj, kio pli dirindus pri viviro mia?“ Gripir diris:
19. „Haltejon vi trovosen bieno de Heimir, gasto gaja de homo nobla; pasinta estas tio, kion mi antaŭscias , ne estu demandita Gripir tiel plue.“ Sigurd diris:
20. „Viaj ĉi-vortojmin malĝojigas, ĉar pluen, onklo, vi kapablas vidi. Vi scias pri troa mizero de Sigurd, tial vi, Gripir, ne volas paroli.“ Gripir diris:
21. „Plej klaraal mia vido aperis la tempo de junaĝo via. Mi ne tiel saĝas kiel homoj diras, nek pli antaŭvidas ol mi jam montris.“ Sigurd diris:
22. „Neniun homonmi konas vivantan, kiu pli ol vi antaŭvidas. Nenion kaŝu, eĉ se malagrablan, ne estu al mi sekretaj aferoj de malbono.“ Gripir diris:
23. „Estas via vivosen malvirtoj destinita, reĝo noblanima, tion vi komprenu, estos via nomo ĉiam memorata dum en la mondo vivos homoj.“ Sigurd diris:
24. „Plej malbonami tion konsideras: de vi foriri sen pliaj informoj: montru la vojon - estas ĉio destinita - al mi, se vi volas, mia nobla onklo.“ Gripir diris:
25. „Do mi nun diruplue al Sigurd, ĉar min la princo al tio devigas, tion vi scias, kio ja estas vera, ke iun tagon vin atendas morto.“ Sigurd diris:
26. „Koleron mi ne volasde reĝo potenca, prefere la bonajn konsilojn de Gripir, nun mi volas scii, eĉ se malbonan, kian destinon Sigurd plu havas.“ Gripir diris:
27. „Virino belegaĉe Heimir loĝas, de viroj ŝi estas Brynhild nomita, filino de Budli, sed reĝo potenca, Heimir, knabinon malmildan edukas.“ Sigurd diris:
28. „Kiel min koncernaske ŝi belega estas, tiu virino ĉe Heimir edukita? Tion vi, Gripir, pli bone klarigu, vi, kiu ĉies destinon antaŭvidas.“ Gripir diris:
29. „Ŝi al vi rabosĉian feliĝon, tiu belaspekta virino ĉe Heimir, dormi vi ne povos, neglektos juĝaferojn, homojn vi ne atentos, se mankas ŝi, la bela.“ Sigurd diris:
30. „Kian komfortonSigurd tiam havos? Ĝin diru, Gripir, se vi tion vidas. Ĉu mi virinon akiros dote, tiun tre belan filinon de reĝo?“ Gripir diris:
31. „Vi du farosĉiujn ĵurojn plene kaj firme, sed ne bone tenos. Kiam vi ĉe Gjuki dum nokto gastis, memoros vi ne plu la virinon ĉe Heimir.“ Sigurd diris:
32. „Kio estas, Gripir,tio pri mi dirita, ĉu vi min antaŭvidas tiel nefidinda, ke mi devas rompi ĵurojn al virino, kiun mi plene amas miakrede?“
33. „Vi fariĝos, princo,viktimo de perfido, regos viajn farojn la plano de Grimhild, ŝi al vi proponos virinon helharan, sian filinon, sed princon ŝi trompos.“ Sigurd diris:
34. „Ĉu mi do kun Gunnarbofratecon ligu kaj faru Gudrun mia edzino? Edzeco bona tio ja estus, se tion ne akompanus malĝojo fatala.“ Gripir diris:
35. „Trompos vin Grimhildtiom elfare, ke ŝi vin petos svati Brynhild por Gunnar, ŝia filo, reĝo de Gotoj, kaj vi al ŝi promesos svati por la reĝo.“ Sigurd diris:
36. „Malico atendas,tion mi vidas, devios al pereo la plano de Sigurd, se mi virinon la brilantan svatu por alia viro, ŝin de mi amatan.“ Gripir diris:
37. „Vi ĉiuj triĵurojn faros, Gunnar kaj Hogni, kaj vi la tria; aspektojn sur vojo vi interŝanĝos, Gunnar kaj vi: Gripir ne mensogas.“ Sigurd diris:
38. „Por kia celo?Kial ni interŝanĝu aspektojn kaj voĉojn sur nia vojo? Plia perfido ĉi tie sekvas, tute terura, rakontu, Gripir.“ Gripir diris:
39. „Aspekton vi havosde Gunnar kaj voĉon, sed elokventon kaj saĝon vi tenos, vi tiam la gloraman ĉe Heimir edukitan virinon alligos, malhelpos nenio.“ Sigurd diris:
40. „Al mi malplaĉasplej, ke perfida min kredos homoj pro tia faro, trompon apliki mi neniel volus kontraŭ princino plej alte nobla.“ Gripir diris:
41. „Vi, reĝo de armeo,apud ŝi kuŝos kvazaŭ ŝi estus patrino via, tial via nomo plu daŭros en la mondo dum vivos homoj, princo de popoloj.“ Sigurd diris:
42. „Ĉu bonan virinonekhavos Gunnar, bonfama inter homoj, diru al mi, Gripir, kvankam tri noktojn apud mi ŝi dormis, virino rezoluta? Estus senekzemple.“ Gripir diris:
43. „Ambaŭ nuptojokazos kune de Gunnar kaj Sigurd en la haloj de Gjuki, je reveno hejmen vi ŝanĝos aspektojn sed tenos vi ambaŭ la spiritojn proprajn.“ Sigurd diris:
44. „Kiel prosperosposte rilatoj inter homoj bofrataj? Tion diru, Gripir. Ĉu por Gunnar el tio kreskos plezuro poste aŭ por mi mem?“ Gripir diris:
45. „Vi ĵurojn memoros,sed devas silenti, por Gudrun vi nutros aman sintenon, sed Brynhild sin kredos fie traktita, elkovos ŝi planon por venĝon plenumi.“ Sigurd diris:
46. „Kian kompensonakceptus virino, al kiu mi trompojn tiajn faris? De mi ŝi havis ĵurojn solenajn, ne plenumitajn, sed malmultan plezuron.“ Gripir diris:
47. „Al Gunnar ŝi dirosrekte kaj klare, ke vi ne tenis solenajn promesojn, kiam vin fidis la filo de Gjuki tute, senkondiĉe, reĝo elstara.“ Sigurd diris:
48. „Kio estas, Gripir,kion vi al mi diras! Ĉu veraj fariĝos pri mi tiuj diroj? Aŭ ĉu tiu virino, inda je laŭdoj, mensogos pri mi kaj pri si mem?“ Gripir diris:
49. „En sia kolerokaj akra malĝojo la virino potenca ne bone vin traktos, sed vi neniam difekton al ŝi faros, sed trompita ŝi estis de vi kaj Gunnar.“ Sigurd diris:
50. „Ĉu Gunnar la saĝasekvos ŝian instigon, Guttorm kaj Hogni, same poste? Ĉu la filoj de Gjuki sur bofrata korpo prisangos siajn glavojn? Diru pli, Gripir?“ Gripir diris:
51. „Fariĝos kruelala koro de Gudrun, ŝiaj fratoj vin mortigos, forestos poste ĉiam feliĉo ĉe virino saĝa, tion kaŭzas Grimhild.
52. Per tio vin konsolu,princo de armeo, ke jena kompenso estos al vi donita: Sur tero ne iros homo pli nobla, sub la alta ĉielo ol estas vi, Sigurd.“ Sigurd diris:
53. „Nun ni disiĝu,ne venkeblas fato, nun vi, Gripir, faris laŭ mia peto, rapide vi profetus vivon pli belan por mi, onklo, se vi tion povus.“ Athugagreinar
5.8 Grani: la fama ĉevalo de Sigurd.
|
